MOGO KEULEN 2013

Opstaan en meteen naar buiten kijken, het was droog dus vol goede moet wassen aankleden en even naar buiten naar de thermometer kijken, ja dat zag er erg goed uit, ook de buienradar en de Duitse weersite waren goed tot zeer goed.
Nog wat boodschappen doen en eten.
Henny bleef deze keer thuis dus om 10.00 uur vertrok ik voor een rit naar Keulen in Duitsland, is ongeveer 1 uur rijden.

Ik was dus op weg naar de MOGO, een jaarlijkse herdenkingrit voor alle dodelijk verongelukte motor en trike rijders van het afgelopen jaar.

MOGO betekend : Motorrad Gottesdienst dus vrij vertaald een mis voor motor rijders

Om precies 11.00 was ik ter plaatse.

In Keulen was het al behoorlijk druk.

Er is niet echt iets georganiseerd en de verzamel plaatst is niets minder dan een hele lange weg waar op de rechter rijstrook de motoren en trikes opgesteld worden.

Dus motoren en trikes staan door elkaar te wachten wat een fraai gezicht is.

Ik kwam vele "oude" vrienden tegen begroeten en bijpraten.

Zoals ik al verwachte was ik met nog 1 andere trike de enigste Nederlandse trikers, jammer want dit is en prachtig evenement.

Het vertrek was om precies 12 uur en werd begeleid door motoren  van de Politie , de ADAC (tegenhanger van de Wegenwacht) en nog een hele hoop andere helpers.

De groep ging niet als in vorige jaren in zijn geheel maar ze hadden het in 3 groepen gesplitst die 15 minuten na elkaar onder begeleiding vertrokken om zo het wachtende verkeer even doorgang te verlenen, ik zat in de 2e groep een 15 minuten na het vertrek van de laatste motoren vertrokken wij.

De tocht ging door Keulen langs de Rijn in de richting het Bergische Land, en je kunt je wel voorstellen dat het ondanks 3 groepen toch nog wat verkeers opstoppingen gaf en dat op een zaterdag middag in zo’n drukke stad, overal wachtende auto's waar je ook keek.

De rit werd door de begeleiders prima geregeld, je zag op sommige gezichten van de wachtende autorijders de ergernis en soms probeerde er toch een tussen alles door te rijden maar dat werd direct afgestraft door een begeleider die zijn motorfiets er pontificaal voor zette. Maar de meeste wachten zeer netjes.

Langs de wegen stonden vele mensen te kijken en te juichen.

De tocht ging naar de Altenberger Dom een kerk die in een prachtig natuurgebied staat. Hier werd de herdenking opgedragen met veel gezang en toespraken. De liedjes waren populaire deuntjes maar met een tekst die op de motorrijders waren toegeschreven. De kerk was eigenlijk te klein om iedereen te herbergen dus velen bleven niet continu in de kerk zodat anderen ook een stukje sfeer mee konden krijgen.

Op het parkeerterrein stonden alle motoren en trikes en die werden natuurlijk links en rechts bekeken en gefotografeerd, de schattingen waren uit diverse bronnen weer zeer divers van 4000 tot 5000 voertuigen, ik schat zo ongeveer een 40 tot 50 tal trikes.

Na verloop van tijd liep het parkeerterrein langzaam weer leeg.

Dus ging ik ook huiswaarts en als alles meezit ga ik of wij volgend jaar weer naar deze herdenkingsrit ga, meestal de laatste echte rit van het jaar.

Het weer was vandaag prima 22 graden en een licht bewolkte lucht.

Groeten van een Limbotriker

Cor