Verslag 11 juli 2010.

Vrijdag 09 juli een heleboel mail verstuurd naar de leden van wie we dachten dat ze niet op vakantie waren, dat we zondag nog een ritje gingen maken in Friesland, een aantal antwoord terug gekregen die andere verplichtingen of een afspraak hadden. Helaas van een aantal niets vernomen, waarschijnlijk kijken die niet dagelijks hun post, dat is te begrijpen.

Zondagmorgen bijtijds opgestaan en alles klaar maken voor de rit van deze dag. Het Oranje zonnetje stond al lekker te gloeien, en op weg naar het eerste afspreekpunt onderweg kwamen we Hilly en Arjen tegen die gingen een dagje Texel, bij het afspreekpunt aangekomen stond Frank al op ons te wachten, kort daarna arriveerde Bertus, Alie, Pieter, Ter, Ina en Ruud de meeste waren in zomers tenue dus het beloofde een mooie dag te gaan worden, even lekker bij kletsen, wat opviel dat er geen één trike was uitgevoerd met oranje versierselen. Nu op weg naar het volgende afspreekpunt daar stonden Annie en Teun al ons tegemoet te zwaaien. Hier werden diverse kledingstukken uit gedaan en in de koffers op geborgen, de flessen tubes zonnebrand kwamen te voorschijn en er werd volop gesmeerd. Sommige hadden dit echt nodig om er 's avonds niet uit te zien als een kreeft. Ik heb mooie benen gezien maar ook waar je echt niet over wilt praten, maar goed dat wij voorop rijden dan zie je dit niet de gehele dag.

Nu op weg voor de rit deze ging via Makkum richting Lemmer, via hele leuke weggetjes dorpjes enz. Na een verloop van tijd werden we een weggetje opgestuurd, en na vijfhonderd meter blijkt dat een Friesche boer deze Weg Weg gehaald had. Wat nu, even bij de boer het erf op om te draaien en nog vriendelijk gevraagd of hij deze even terug wilde leggen, maar dat gebeurde niet, misschien verstond hij ons niet, ze spreken daar een hele andere taal. Goed even improviseren en de route werd weer opgepakt. We zijn weer door dorpjes gereden waar de meeste nog nooit waren geweest, het Oranje zonnetje begon goed zijn best te doen, hele dorpen vonden het prettig want overal hingen oranje vlaggetjes.

Na verloop kwamen we in Oudega aan en vonden daar een leuk terrasje, waar we een kop koffie namen en de meeste een stuk appeltaart met slagroom, van Teun wat slagroom gejat voor mijn wafeltje ter grootte van een twee euro muntstuk, ja je moet wel eens aan de aerodynamische lijn denken, scheelt ook in het benzine verbruik. Dit slaat niet op Ype, want die had ons net gebeld dat hij onderweg was naar ons toe, hij vroeg waar we waren wij zeiden in Oudega, blijkt dat er drie Oudega 's zijn. Na twintig minuten belde hij weer, en vertelde dat hij zonder benzine stond, wat lullig maar we zijn toch naar Joke en Ype toe gegaan, het was een kilometertje of 20 , en ja hoor een trike met oranje versiersel. Op de N359 stonden zij te wachten op een druppeltje brandstof, we wilden dit uit Teun zijn trike halen dit bleek niet te lukken want hij ging er met zijn gehele lichaam op hangen, wat flauw Teun, Annie zei er nog wat van, zegt hij ineens ik ben volwassen en mag doen wat ik zelf wil. Niet getreurd na een half uur kwam er een vriendelijke man van de A.D.A.C. aan of was het de A.N.W.B ik weet het niet meer precies het is zover weg en ze spreken daar echt een ander taal. Ype had weer wat benzine en moest nog even afrekenen, het moesten Marken zijn want Volendams geld pakte hij niet aan.

Bij het eerste dorp dit was Wommels werd de tank verder gevuld, hier was een garage met heel veel Citroën DS 19 en 21, Pieter zijn hart begon helemaal over te slaan dit was zijn eerste liefde of tweede dit moet ik nog even navragen bij Alie. alleen begreep ik de opmerking van Ina niet helemaal, kokosmatten in de knieën, ook vragen we dit haar nog een keer. De rit werd vervolgt we kwamen door dorpjes heen waar we kort geleden ook al waren geweest, een uurtje geleden. Rijden we weer langs het terrasje van toen straks, wilde Teun weer een punt appeltaart nuttigen, dit hebben we tegen kunnen houden.

Het was overal een gezellige drukte met wandelaars, fietsers en watersport mensen, deze rit weinig paardenstront, wel jammer voor Ter zijn benen, had een mooi kleurtje gegeven. Na verloop begon het wat te betrekken, even stoppen voor een broodje en kijken wie er een laptop bij zich had, helaas helemaal niemand, wat kunnen we toch verschrikkelijk slecht ons voorbereiden. Dan de telefoon maar gepakt even kijken wie zijn vrouw niet had meegenomen, konden we die bellen voor de buienradar, dit bleek Tilly van Ruud te zijn, Tilly ging de computer op starten, deze bleek niet zo snel te zijn, na een tijdje belde ze terug, en bui ging richting Friesland, we gokte het erop dat we droog bleven. Annie en Teun haakte af want de regen kleding zat wel in hun koffer, blijkt de hele koffers nog thuis te zijn, foutjes maken we bijna allemaal weleens. Na een kilometertje moesten we een pontje over is deze te klein voor zo hele groep, moesten we Ter en Ina bijna achter laten, drs P. heeft hier ooit een liedje over geschreven met achtervolgende wolven, dit konden we niet over ons hart krijgen, het hele boeltje op schuiven, als voorrijders beland je dan bijna in het water, doodsangsten heeft Marian moeten doorstaan zij zat nog in de gordels. Droog aan de overkant aangekomen, gingen we richting Snits, wij zeggen gewoon Sneek daar haakte Alie en Pieter af om hun dochter te verwelkomen van de vakantie met een bord Lasagne.

Nu de laatste kilometertjes naar het eindpunt, komen we een bord tegen van het dorpje Menaldum, gingen hier er twee geheel uit een dak, blijken zij daar achteraf te wonen. We werden uitgenodigd voor een kop koffie of dergelijk, maar moesten we eerst alle steigers af breken, anders konden we niet naar binnen. Dit ging ons eventjes te ver, dan maar even een terrasje in het centrum, de één een bakkie, de ander een biertje of frisje, en een aantal een ijsje, en die smaakte goed, helaas geen Citroen ijs want die vind ik het lekkerst. (ach Cor stuur deze eens op, komt bij jullie uit de buurt).

Zitten we daar lekker te genieten van de versnapering, komt daar een fiets met oranje personen erop, zelf met knal oranje haar, ik dacht daar komt de dorpsgek, laat ze bij ons stoppen, kijk ik nog eens goed, zie ik bekende koppies, is het de dochter en kleinzoon van Joke en Ype.

Hierna hebben afscheid genomen van de lieden uit Menaldum en bedankt voor de traktatie, en gingen richting dijk, bij Zurich nog even wat kleding aan gedaan, op voor het laatste stuk.

Thuis gekomen, alles opruimen en de Mail kijken, en ja hoor Henny en Cor hadden wederom een ritverslag gemaakt en foto's gestuurd, Bertus zijn foto's waren ook binnen, had ik nog wat te doen, maar dat vind ik geen probleem, en iedereen weer bedankt voor de site vulling.

Het was een kort verslagje van onze dag, ik weet niet zo snel wat te schrijven.

Groetjes Bob.